top of page
Nurullah Akkoç

Romatoid Artrit tedavisinde kullanılan biyolojik ilaçlar ve lenfoma riski

İsveç Karolinska Üniversitesinden araştırmacıların yaptığı bir çalışma biyolojik DMARD'larla tedavi edilen, RA hastalarında bu ilaçlar ile tedavi edilmemiş RA’lı hastalara göre lenfoma riskinde bir artış olmadığını gösterdi (1).

İsveç kayıt çalışması, 2001–2016 arasında biyolojik bir DMARD ile tedaviye başlayan 16,392 RA hastasını ve aynı dönemde biyolojik ilaç almayan 55,253 RA hastasını ve yaş, cinsiyet ve coğrafi konum gibi faktörler için eşleştirilmiş RA olmayan 229,047 kontrolü içeriyordu .

Araştırmacılar 7.4 yıllık ortalama takip süresince biyolojik DMARD ile tedavi edilen RA hastaları arasında 82 lenfoma, (kaba insidans oranı 76/100 000 kişi-yılı) ve biyolojik DMARD kullanmamış RA hastaları arasında 310 lenfoma (kaba insidans oranı 90/100 000 kişi-yılı) gelişimi saptamışlar. Bu sonuçlara göre biyolojik DMARD kullanmak ve kullanmamak arasında anlamlı bir fark bulunmamış: tehlike oranı (biyolojik DMARD kullanmamaya karşı kullanmak için) 1.08 (% 95 CI: 0.83, 1.41) bulunmuş.

Buna karşılık, gerek biyolojik DMARD ile tedavi edilmiş, gerekse biyolojik DMARD kullanmamış RA hastalarında lenfoma gelişme riski RA olmayan hastalara göre artmış olup; tehlike oranı sırasıyla, 1.65 (% 95 CI: 1.31, 2.08) ve 1.56 (% 95 CI: 1.37, 1.78) olarak saptandı. Yani biyolojik DMARD kullanımından bağımsız olarak RA’lı hastalarda sağlıklı kontrollere göre artmış bir lenfoma riski vardı.


Analiz 2006 sonrası ile sınırlandırıldığında, “biyolojik DMARD ile tedavi edilen RA’lı hastalarda genel popülasyona göre artmış lenfoma riskinde azalma sinyalleri” gözlendi. İlk defa biyolojik DMARD başlanmış RA'lı hastalarda biyolojik DMARD kullanmamış olan hastalara göre lenfoma riski %31; geleneksel bir sentetik DMARD’tan başka bir DMARD’a geçiş yapanlara kıyasla ise %54 daha düşüktü : tehlike oranları sırasıyla 0.69 (% 95 CI: 0.47, 1.00) ve 0.46 (% 95 CI: 0.28, 0.73) idi.

Araştırıcılar bu sonuçları “Biyolojik DMARD'lar, RA hastalığı aktivitesini düşürerek aslında RA'daki genel popülasyona kıyasla artmış lenfoma riskini azaltıyor olabilir ve artık yeterince uzun takip dönemlerinden sonra böyle bir risk azalmasının ilk kanıtlarını gözlemleyebiliyoruz”diye yorumlamışlar.

Çalışmada kullanılan biyolojik tipine göre hasta alt gruplarında lenfoma riski de araştırılmış ve farklı biyolojik ajanların hiçbiri ile ilişkili “artmış bir lenfoma riski” bulunmamış. Ayrıca, farklı lenfoma alt tipleri ayrı ayrı analiz edildiğinde, biyolojik DMARD ile tedavi edilen ve edilmeyen RA hastaları arasında lenfoma riskinde önemli bir fark saptanmamış.


REFERANS


  1. Karin Hellgren, Daniela Di Giuseppe, Karin E Smedby, Christer Sundström, Johan Askling, Eva Baecklund, for the ARTIS study group, Lymphoma risks in patients with rheumatoid arthritis treated with biological drugs—a Swedish cohort study of risks by time, drug and lymphoma subtype,Rheumatology, , keaa330,https://doi.org/10.1093/rheumatology/keaa330


856 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Comments


bottom of page